49

Chez Muriel De Peñaranda, Ferme de Wahenge
Rue de Wahenge 43
La Bruyère

Pierre Lefebvre

Pierre Lefebvre heeft een grote gevoeligheid voor de meest triviale en praktische dingen – voor wat het meest absurd is in de gewoonste en banaalste normen van het bestaan. De orde der dingen, met al wat dat omvat aan afwijkingen, onrechtvaardigheid en machtsverhoudingen, is datgene wat zich paradoxaal genoeg aan ons voordoet als het meest evidente, als dat wat niet in vraag gesteld wordt. Pierre Lefebvre schildert en verzamelt afbeeldingen die in zekere zin functioneren als achtergronddecors van het sociale leven. Tragikomische panorama’s zonder de acteurs die hen anders bevolken, drukken de verwaandheid, vergeefsheid of domheid ervan uit.
Tegelijk is het standpunt nooit cynisch of overweldigend alsof het valselijk zou bevrijden van de muren die het dagelijks bestaan en de praktische horizonten omsluiten. De schilderijen en tekeningen vormen geen catalogus van knipoogjes die onze kritische blik vleien, noch willen ze een sluitend antwoord geven. Als Pierre Lefebvre vertellingen en anekdotes gebruikt, dan is het om onze blik te richten op een meer conceptuele, melancholische en poëtische dimensie.
Zo suggereert hij een sociale ruimte die plaats biedt voor dromen en verlangens, groot of klein, in tegenspraak of ontgoocheling voor wie er wil in meegaan. Het zout en de aarde van het bestaan, op de schaal van steden, kermissen of voetpaden. De schaal van alle beloftes die men dapper maakt ook al is de scène steil en het vertelde artificieel.
Benoit Dusart